Artyści
1. edycja Letniej Sceny Teatralnej w Wyszkowie:Maciej Rayzacher
Polski aktor teatralny i filmowy, lektor, scenarzysta. W 1959 roku zadebiutował rolą filmową w Lunatykach jako Dziunio, rok później po raz pierwszy zagrał w teatrze. Był aktorem Teatru Ziemi Mazowieckiej (1962–1965), następnie pracował w Warszawie jako aktor Teatru Klasycznego (do 1971), Studenckiego Teatru Satyryków (do 1973) i Teatru Powszechnego (do 1980). W czasie studiów występował w Teatrze Nowym w Łodzi. Występował z montażami poezji w kościołach na terenie całego kraju.
Krzysztof Nowicki
Urodzony w Bydgoszczy operator obrazu, absolwent PWSFTViT na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej na kierunku Realizacji obrazu filmowego, telefizyjnego i fotografia w 2004 roku. Autor zdjęć do filmów dokumentalnych, reklamowych i promocyjnych.
Łukasz Smolnik – reżyser i operator filmowy oraz telewizyjny, twórca kilkunastu filmów dokumentalnych nagradzanych na festiwalach, wyprodukowanych przez TVP: m.in. „Czyściec”, „Islam to my” i TVN: „Dobranoc, Mamo”, „Graf”, „Ostatni Mazur”. Reżyser filmów fabularnych: „Zdrada”, „Dróżnik” (oba dystrybuowane w USA, drugi wydany w serii „Wschodzące gwiazdy polskiej kinematografii”), „Wielka wyprawa”. Współpracował min. z Krzysztofem Kolbergerem, Adamem Ferencym czy Krystyną Jandą. Uczył się od twórców takich jak Irvin Kershner czy Vittorio Storraro. Jako trener i wykładowca prowadził warsztaty filmowo - telewizyjne: w Zespole Szkół Społecznych im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Prywatnym Gimnazjum i Liceum Sióstr Nazaretanek w Warszawie oraz przeprowadzał szkolenia dla operatorów obrazu w Harare, w Zimbabwe. W 2012 roku w Mediolanie prowadził wykłady dotyczące pracy w multikulturowej ekipie zdjęciowej.
Obustronni Ludzie
Od 75 lat konsekwentnie podążamy ścieżką morderczych ćwiczeń i ascetycznych wyrzeczeń. Podczas niedawnej sesji medytacyjnej, kiedy lewitując, poddawaliśmy się kontrolowanej śmierci klinicznej, została nam objawiona nowa droga: Oto zamiast niezrozumiałych misteriów z użyciem brzozowych witek, będziemy opowiadać historię zwykłych ludzi. Było to wielkim wstrząsem dla całego naszego Ośrodka Zbędnych Praktyk Scenicznych w Lubartowie. Ale nasz Mistrz Karel Krzywogryka rzekł: Nie lękajcie się kroczyć nowym gościńcem. Lecz najpierw połknijcie swoje trzcinowe palcaty, by nie zapomnieć o dyscyplinie i naszej tajemnej nauce. Przyjechaliśmy zatem do Stolicy, by zbierać relacje zwykłych jedermannów z torbami foliowymi w ręku. Rozmówców było tak wielu, że wkrótce, zewsząd otoczeni, przywarliśmy do siebie plecami. Stąd też nasza nazwa „Obustronni Ludzie”. Zaś kosmiczne relacje przechodniów i ich apokaliptyczne doświadczenia stały się podstawą do spektaklu „Karol i Helena”.
Kabaretus Fraszka
Kabaretus Fraszka to jedna z najoryginalniejszych formacji z pogranicza teatru i kabaretu. Wielokrotnie nagradzani, jeszcze częściej odprawiani z kwitkiem. Uchodzili za skandalistów i nudziarzy. Nieobecni w mediach, niereprezentowani w Sejmie. Grali w teatrach, dolnych kościołach i na Juwenaliach po konkursie na najgłośniej krzyczącego studenta. Pisał o nich Władysław Sikora, wypowiadał się Jacek Fedorowicz, ale milczał Ludwik Wittgenstein.
Teatr Parabuch
Amatorski Teatr Parabuch jest tradycyjnym zespołem skupiającym ludzi dorosłych różnych profesji - miłośników teatru, którzy obok pracy zawodowej mają czas i ochotę zajmować się niełatwą sztuką aktorską. Zespół istnieje od 1984 roku, najpierw związany ze środowiskiem kolejarskim (stąd nazwa zaczerpnięta ze znanego wiersza Tuwima „Lokomotywa”), obecnie niezależny. Przez zespół przewinęło się ponad 130 osób; niektóre z nich zostały aktorami zawodowymi, prezenterami radiowymi i dziennikarzami. Teatr ma w swym dorobku kilkadziesiąt premier, głównie komedii, zgodnie z horacjańską dewizą „Ridentem dicere verum” („Śmiejąc się mówić prawdę”). Wśród naszych autorów są: Szekspir, Molier, Fredro i Czechow, jak również współcześni: Dürenmatt, Krzysztoń, Ionesco, Pinter, Schaeffer czy Mrożek. Przedstawienia nasze, a było ich ponad 1100, prezentowaliśmy w wielu miastach w Polsce, a także za granicą. Zespół był wielokrotnie nagradzany na festiwalach, a jego aktorzy wyróżniani za wysoki poziom sztuki aktorskiej.
Studio Aktorskie przy Teatrze GO
Teatr GO założyli w 1996 roku Barbara i Włodzimierz Gołaszewscy. Współpracowali z nami: prof. Józef Szajna, prof. Franciszek Starowieyski, Włodzimierz Nahorny, Henryk Bista, Teresa Lipowska, Jolanta Żółkowska, Jerzy Turek, Tomasz Zaliwski, Marek Siudym, Krzysztof Kołbasiuk, Adam Ferency, Anna Samusionek, Grzegorz Miśtal i inni. Od początku istnienia Teatr GO oprócz działalności repertuarowej prowadził warsztaty plastyczne, teatralne i filmowe oraz Studio Aktorskie i Studio Plastyczne. Grupa adeptów Studia Aktorskiego – studentów i absolwentów wyższych uczelni - uformowała zespół teatralny pod kierownictwem reżysera Włodzimierza Gołaszewskiego. Zespół ma za sobą już wiele premier, występów przed publicznością w kraju i zagranicą m.in. w Niemczech i Szwajcarii. Zespół istnieje nieprzerwanie od 15 lat, choć jego skład ulegał licznym zmianom.
Scena Kotłownia
Niezależna inicjatywa kulturalna działająca w Ostrowi Mazowieckiej, której założycielem jest Rafał Swaczyna, absolwent Szkoły Aktorskiej Jana i Haliny Machulskich w Warszawie. Wszystko zaczęło się od zainteresowania teatrem i chęci realizowania spektakli w małym mieście przez nieliczną grupę młodych zapaleńców. Na początku działalności grupa teatralna pod nazwą „Dwa na dwa” wystawiała swoje spektakle w Miejskim Domu Kultury. Przedstawienia szybko zdobyły uznanie ostrowskiej publiczności i aktorzy doszli do wniosku, że chcąc regularnie wystawiać spektakle, muszą stworzyć własną scenę. Otwarcie Sceny Kotłownia odbyło się 28 września 2003 roku. Na deskach sceny gościli: profesor Jan Machulski, reżyserBohdan Poręba, satyryk Krzysztof Daukszewicz; kabarety: Jurki, Hlynur, Stado Umtata i Zygzak oraz zespoły muzyczne, takie jak: MKL, czy Happysad. Dziś Scena Kotłownia wystawia regularnie spektakle teatralne i zaprasza innych wykonawców, organizuje wyjazdy do teatrów, wakacyjne warsztaty teatralne, konkursy recytatorskie, festyny uliczne i happeningi. Uczestniczy w licznych festiwalach teatralnych na terenie kraju, zdobywając nagrody i wyróżnienia.
Grupa ETC
Jesteśmy grupą reserchersko – artystyczną, zajmującą się tradycją artystyczną neo-awangard, muzyki eksperymentalnej oraz sztuki intermedialnej. Współpracujemy z różnymi instytucjami i w zależności od profilu danej instytucji przygotowujemy zdarzenia o charakterze naukowym, popularyzatorskim, bądź artystycznym, starając się łączyć te perspektywy. Zorganizowaliśmy szereg wydarzeń – m.in. grę miejską i cykl wykładów performatywnych „Fluxus w Warszawie”, „Dzień z Fluxusem w Nowym Wspaniałym Świecie” we współpracy ze Stowarzyszeniem im. Stanisława Brzozowskiego, dwudniowe wydarzenie „Podwójne urodziny Johna Cage'a i Fluxusu” w klubie Jerozolima w Warszawie, happening „Opery Fluxusu” w cyklu OPERA RE//MIX w Komunie Warszawa i warsztaty „Dziwne dźwięki” podczas Festiwalu Kręgi Sztuki w Cieszynie.
2. edycja Letniej Sceny Teatralnej w Wyszkowie:
Jacek Kwiecień
Absolwent Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Przed studiami brał udział w licznych festiwalach i warsztatach teatralnych dla młodzieży takich, jak Festiwal Gama w Kołobrzegu, Letnia Akcja Teatralna, Wyjątkowe Warsztaty Wokalne. Z dziećmi pracował już w okresie studiów m.in. jako animator na imprezach i festynach. Swoje pierwsze kroki na scenie stawiał w Salach Redutowych Teatru Wielkiego w spektaklu „Mandragora” w reżyserii Michała Znanieckiego. Po okresie studiów prowadził warsztaty teatralne dla uczniów III LO im. Generała Sowińskiego w Warszawie, a także przez rok współpracował z firmą Act'n'Play Drama, która organizowała zajęcia dramowe w szkołach podstawowych na terenie Warszawy. Od trzech lat na stałe związany jest z teatrem Kalliope, który gra edukacyjne spektakle dla dzieci w całej Polsce: "Puc, Bursztyn i goście", "W drodze na Olimp". W 2013 był asystentem reżysera i grał drugoplanową rolę w filmie fabularnym Kuby Polakowskiego pt. „Arbiter Uwagi”. Obecnie współpracuje z grupą teatralną Studia Aktorskiego przy Teatrze Go jako reżyser.
Kompania Teatralna MAMRO
Twór dziwny powstały w czerwcu 2004 roku w Białołęckim Ośrodku Kultury w Warszawie, w którym działa do dziś. Skupia studentów, byłych studentów, niedoszłych studentów, wiecznych studentów oraz osoby całkowicie normalne. Próbuje nimi kierować Grzegorz Reszka pełniąc funkcję kierownika artystycznego i naczelnego wodza. Jaka jest dokładnie Kompania Teatralna Mamro? Tak naprawdę można określić to pojedynczym zdaniem: jeżeli na jednym biegunie teatru niezależnego jest Teatr Poszukujący pomiędzy nabrzmiałą emanacją rozdartej subiektywnie esencji pierwotnej kosmicznej jaźni a wysublimowaną korelacją atomizacji czasoprzestrzennej wyrażonej w zderzeniu tu i teraz z tym co tam i potem – to na drugim biegunie jest właśnie KTM.
Artur Gotz
Jestem aktorem scen Warszawy (Teatr 6. piętro) i Łodzi (Teatr Nowy). Jako wokalista debiutowałem w Piwnicy pod Baranami w Krakowie, współpracuję z kompozytorem Zygmuntem Koniecznym, w 2010 r. ukazała się moja debiutancka płyta „Obiekt seksualny”, obecnie pracuję nad kolejną. Jestem również tegorocznym Stypendystą Miasta Stołecznego Warszawy. Zagrałem ponad 140 recitali w całej Polsce m.in. w Radiu Kraków, Radiu Dla Ciebie w Warszawie, Radiu PiK w Bydgoszczy, Radiu Gdańsk, Teatrze „Kamienica” Emiliana Kamińskiego w Warszawie, a także w Amsterdamie, Berlinie, Brukseli, Pradze, Wiedniu, na Cyprze i w USA.
Łoscemił
Łochowską Scenę Miłośniczą - Łoscemił - na życzenie Dyrektora MiGOK w Łochowie, założył Piotr Wawer w listopadzie 2012 roku. Członkami „Sceny” są uczniowie miejscowego gimnazjum i liceum oraz studenci. Większość z nich nigdy nie miała do czynienia z teatrem, tak więc zaczynaliśmy od scenicznego alfabetu. Po prawie rocznej pracy porwaliśmy się na wystawienie pierwszej naszej premiery, „Niedźwiedź” Antona Pawłowicza Czechowa. A zatem jak widać zaczęliśmy zabawę w teatr od klasyki, ale na czym jak nie na klasyce można nauczyć się rzemiosła aktorskiego? Następną naszą premierą były, tego samego autora, „Oświadczyny”. Powstał zatem Czechowowski dyptyk. A co dalej? Dalej była premiera „Na pełnym morzu” Sławomira Mrożka. W najbliższych planach mamy Sienkiewicza, Makuszyńskiego i Hrabiego Fredrę.
Studio Aktorskie przy Teatrze GO
Teatr GO założyli w 1996 roku Barbara i Włodzimierz Gołaszewscy. Od początku istnienia Teatr GO oprócz działalności repertuarowej prowadził warsztaty plastyczne, teatralne i filmowe oraz Studio Aktorskie i Studio Plastyczne. Grupa adeptów Studia Aktorskiego – studentów i absolwentów wyższych uczelni - uformowała zespół teatralny, który ma za sobą już wiele premier, występów przed publicznością w kraju (m.in. na festiwalach w Krakowie i Jarosławiu) oraz zagranicą m.in. w Niemczech i Szwajcarii. Zespół istnieje nieprzerwanie od 15 lat, choć jego skład ulegał licznym zmianom.
Trio Warszawskie
Grupa improwizacyjna Dźwięk Dż to formacja założona przez warszawskich aktorów kabaretowych. Proponuje widzom komedię improwizowaną, w której to "publiczność rozdaje karty", wybiera bohaterów i miejsce akcji. Każde spotkanie z Dźwiękiem Dż to wyjątkowe przeżycie i nieprzewidywalne widowisko, serwowane w unikatowej oprawie muzycznej, zaskakujące bardzo często zarówno publiczność, jak i samych aktorów. W skład grupy wchodzą: Kaja Kiełpińska, Marek Grabie, Andrzej Jeżowski, Emil Zubelewicz, Tomasz Podsiadło.
Adam Grzanka
Konferansjer, satyryk, muzyk. Wraz z Krzysztofem Niedźwiedzkim oraz Pawłem Rybakiem w 1996 roku założył krakowską Formację Chatelet. Był jej członkiem do października 2012 r. Wielokrotny laureat festiwali kabaretowych i artystycznych. Współtwórca kabaretonów m.in. kabaretony festiwalu Fama, Przeglądu Kabaretów PaKA. Razem z Adamem Małczykiem prowadził program „Maraton Uśmiechu” w telewizji TVN oraz w reality game show pt. „Hole in the Wall” dla TV4. Od 2011 roku jest prowadzącym „Kamasutra Show” na kanale Polsat Play. Współpracuje również z krakowskimi rozgłośniami radiowymi m.in. Antyradio oraz Radio Kraków. Multiinstrumentalista, kompozytor i tekściarz. Działalnością muzyczną zajmuje się pod pseudonimem DJ Mazut.
Barbara Gołaszewska
Artysta plastyk, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych (PWSSP) w Łodzi, mgr 1975, malarka, scenograf teatralny i filmowy, prezentowała swoje obrazy i rysunki na wielu wystawach w kraju i zagranicą (m.in. w Niemczech, Szwecji i Algierii), autorka wielu performanców. W latach 1996-2007 stworzyła kilkanaście scenografii do spektakli Studia Aktorskiego i warsztatów teatralnych, miała prezentacje w Szwajcarii i Szwecji, wzięła udział w wielu wystawach zbiorowych TAPB. Miała również 10 performanców w Kazimierzu Dolnym, stałą ekspozycję malarstwa i rysunku w Teatrze GO. Od 1980 roku członek Związku Polskich Artystów Plastyków, 30 lat uczy malarstwa i rysunku oraz prowadzi warsztaty scenograficzne dla dzieci i młodzieży. Od 1996 roku prowadzi studio malarskie przy Teatrze GO.
Maria Stańska-Nowicka
Od najmłodszych lat jej pasją jest portretowanie najbliższych znajomych oraz znanych ludzi kultury i sztuki. Portretuje najbliższych, a także osoby, które chciałaby poznać, a już nie będzie mieć szansy. Zwykle rysuje portrety ulubionych osobistości - pisarzy, myślicieli, twórców teatralnych, m.in. Dostojewskiego, Witkacego, Gombrowicza, Grzegorzewskiego. Przenoszenie ich rysów na papier jest próbą uchwycenia ich duszy i myśli; próbą zaznajomienia się z nimi. Warsztatu uczyła się u Barbary Gołaszewskiej. Swoje prace prezentowała na wystawach w Teatrze Go. Rysowanie zawsze było jej potrzebą, ale nigdy nie próbowała zajmować się tym zawodowo.
Wiesław B. Bołtryk
Plastyk (snycerz, malarz, rzeźbiarz, grafik komputerowy), scenarzysta i poeta. Jest autorem sztuk teatralnych: „Spectacolo” i „Listy do 3M” oraz książki „Wiersze”. Wydawca pisma artystycznego „Treuburg post” - projektu cyklu około 30-tu tomów poezji. Przez dziesięć lat był aktorem i reżyserem Teatru ATA. Przez trzy lata prowadził Galerię Autorską: BOLT Galery, organizując wystawy ponad dwudziestu artystów plastyków, wieczory literackie i koncerty. Do tej pory zajmował się prezentacją takich poetów, jak Cyprian Kamil Norwid, Rafał Wojaczek, Kazimierz Ratoń i Edward Stachura. Zajmując się twórczością Juliusza Erazma Bolka, po raz pierwszy wziął na warsztat wiersze żyjącego poety.
Pisarz, laureat „Złotego Pióra Feniksa” - nagrody Światowego Dnia Poezji, ustanowionego przez UNESCO za oryginalną twórczość i niekonwencjonalne sposoby jej prezentacji; uznany za "Autora Roku 2010" przez portal www.miastoliteratow.com. Autor kilkunastu tomów wierszy, m.in. poematu „Sekrety życia. Kalendarz poetycki”, przetłumaczonego na ponad 30 języków, wydawca i redaktor naczelny niezależnego pisma artystycznego „ENIGMA. Ludzie * Sztuka * Myśli”.
Grafik i malarz, absolwent Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa na kierunku „Projektowanie graficzne”. Zajmuje się projektowaniem graficznym w wydawnictwie. Jego prace były wielokrotnie prezentowane w piśmie artystycznym „Enigma. Ludzie * Sztuka * Myśli”. Wystawa „Stany Zjednoczonej Świadomości” w Wyszkowie jest pierwszą wystawą jego obrazów. Dotychczas głównie przekazywał je znajomym i rodzinie.
3. edycja Letniej Sceny Teatralnej w Wyszkowie
Joanna Vorbrodt - kompozytorka, autorka tekstów, wokalistka. Joanna Vorbrodt śpiewa od zawsze. Już w wieku 4 lat dokonała pierwszych nagrań. Efekty wokalnych popisów artystki z tego okresu można również usłyszeć na płycie "Nie ma przypadków". Jej fonograficzny debiut przypadł na rok 2011, kiedy na przygotowanej przez Piotra Kaczkowskiego płycie prezentującej młodych artystów "Minimax pl 6" artystka zaprezentowała utwór pt. "Obudź się. Warszawa". W tym samym roku wystąpiła jako support przed Krzysztofem Ścierańskim. W 2014 roku zagrała koncert w krakowskiej Pracowni Pod Baranami. Kolejnym ważnym wydarzeniem był koncert w Klubie Progresja Music Zone podczas trzeciej edycji warszawskiego festiwalu Warsaw Prog Days III, jako support przed zespołem RPWL.
Teatro Comunale'ale:
Joanna Turkowska - aktorka, autorka programu treningu aktorskiego w języku angielskim, założycielka ośrodka działań twórczych i rozwoju osobistego, tłumaczka warsztatów aktorskich, psychologicznych i szamańskich.Absolwentka wydziału aktorskiego i filologii angielskiej oraz wielu kursów z zakresu technik aktorskich, pracy z ciałem i instrumentem emocjonalnym. Współtwórca grupy Teatro Comunale'ale.
Tomek Solich - aktor, lektor, pedagog terapeuta. Znawca języków: czeskiego, śląskiego i migowego. Współtwórca Fundacji Osiem Życzeń. Współtwórca grupy Teatro Comunale'ale.
Grupa Paszkot - Maciek Duklewski, Kaja Kiełpińska, Julia Machnowska, Karolina Pańczyk, Kamila Polińska, Kamil Rabiega i Patrycja Zięcina. I od czasu do czasu Grzegorz Bucholc. Wszyscy zadbani i atrakcyjni. Paszkot (Turdus viscivorus) - średni ptak śpiewający z rodziny drozdowatych. Duża płochliwość i dość skryty tryb życia sprawiają, że człowiek go nie zauważa. Śpiewa donoście i melancholijnie, sucho, twardo i wabiąco ("sznerr sznerr" lub "tr tr"). Zaczyna śpiewać już w lutym i robi to również przy brzydkiej pogodzie. Gatunek ten jest na terenie Polski objęty ścisłą ochroną.
Wiesław B. Bołtryk - artysta plastyk (snycerz, malarz, rzeźbiarz, grafik komputerowy), scenarzysta i poeta. Jest autorem sztuk teatralnych: „Spectacolo” i „Listy do 3M” oraz książki „Wiersze”. Wydawca pisma artystycznego „Treuburg post” - projektu cyklu około 30-tu tomów poezji. Przez dziesięć lat był aktorem i reżyserem Teatru ATA. Przez trzy lata prowadził Galerię Autorską: BOLT Galery, organizując wystawy ponad dwudziestu artystów plastyków, wieczory literackie i koncerty. Do tej pory zajmował się prezentacją takich poetów, jak Cyprian Kamil Norwid, Rafał Wojaczek, Kazimierz Ratoń i Edward Stachura.
Kabaret 7 minut Po - Kabaret artystyczno-literacki rezydujący w Krakowie. Odwołuje się do najklasyczniejszej z form kabaretowych. Wykorzystując piosenkę, żywą muzykę, literackość monologów i skeczów, wynosi kabaret na wyższy poziom sztuki estradowej. Przełamuje granicę dzielącą publiczność i aktorów. Wprowadza widza w świat pełny inteligentnego humoru.
Marek Grabie - autor i współautor wielu tekstów satyrycznych. Założyciel i współzałożyciel kilku formacji kabaretowych. Ojciec polskiej improwizacji - w latach 1997-2000 wraz z Grzegorzem Halamą wykonywał pierwszą improwizowaną formę w Polsce - tzw. “Tłumaczenia na żywo”. Występuje w improwizowanym serialu "Spadkobiercy", gdzie wciela się w postać Doktora Dreyfusa. Zawsze sprząta po sobie scenę, nawet nieproszony. Marek jest współzałożycielem i redaktorem znanego satyrycznego miesięcznika „Nowy Pompon”. Zdobywca wielu nagród, między innymi: Błękitny Melonik Charliego – za uczynienie zabawnym serialu HBO "Na stojaka" (stand up comedy), Złota Irena w kategorii Najlepszy Artysta Kabaretowy - konkurs TVP2 (za rolę Dr Dreyfusa w serialu "Spadkobiercy").
Krzysztof Szubzda - generalnie utrzymuje się z gadania, pisania i pokazywania się ludziom. Jak dotąd pokazywał się w kabaretach Widelec i Hrabi, poza tym jako gospodarz programów na żywo w TVP Białystok. Ostatnio świadczy ludzkości usługi konferansjerskie. W swoim życiu poprowadził już chyba wszystkie możliwe do wyobrażenia imprezy takie, jak festiwale i kabaretony oraz kilka imprez niemożliwych do wyobrażenia takich, jak ceremonia Przerżnięcia Pierwszej Deski w tartaku lub uroczystość poświęcenia hotelowej sauny. Pisze teksty kabaretowe, piosenki, felietony ("Charaktery", "Kurier Poranny"), monologi do „Powtórki z Rozrywki” (Polskie Radio „Trójka”), książki (w sumie trzy). Z rzeczy mniej typowych robi filmy dla niewidomych, pisze palindromy dla pism szaradziarskich oraz pseudo-newsy dla „Nowego Pompona”.
Przemek Stański - reżyser, scenarzysta, montażysta, drobny przedsiębiorca. Absolwent Akademii Filmu i Telewizji, rozdarty między cierpieniami młodego artysty a bezrefleksyjną pracą dla systemu. Współtwórca kolektywu Sashimodo Pictures. Autor takich filmów jak "Wudu", "Pan Mietek od Pecha" czy "Ptaki Latają Kluczami". Fan kina gatunkowego i ekranizacji komiksów. Wielki zwolennik frytek.
Konrad Domaszewski - ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim i filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2006 roku zdobył wyróżnienie na Orange Factor Film Festival w Krakowie za niezależny film krótkometrażowy „Co autor miał na myśli", zrealizowany wspólnie z Michałem Domaszewskim. Współpracował jako asystent reżysera przy filmie „Ciacho" (reż. Patryk Vega, 2010). Na festiwalu 48 Hours Film Project Warsaw w 2012 roku film w jego reżyserii - „Ile stopni ma ciepły głos?” zdobył nagrody w sześciu kategoriach, w tym najważniejszą – za najlepszy film. Członek Jury FICC na festiwalu Jameson CineFest - Miskolc International Film Festival w 2014 roku.
Kamil Gęsicki - ukończył studia psychologiczne na WSFiZ. Od wielu lat pracuje jako trener z różnymi grupami zarówno o charakterze biznesowym, jak i teatralnym. Wystąpił w wielu spektaklach studyjnych i repertuarowych warszawskiego Studia Aktorskiego przy Teatrze GO. Współtworzy niezależną grupę teatralną Pierwsze Słyszę. Realizował wiele projektów o charakterze społecznym i teatralnym, współpracując ze stowarzyszeniem Fabryka Sztuki, Fundacją Proscenium oraz DramaWay. Współpracował z ośrodkami pomocy społecznej, m.in. Ordo ex Chao w zakresie prowadzenia warsztatów filmowych, teatralnych oraz szkoleń z zakresu rynku pracy i komunikacji interpersonalnej. Pracował m.in. z osobami uzależnionymi od narkotyków oraz osobami z Zespołem Aspergera. Współtworzył markę Acting Coach Warsaw, zajmującą się profesjonalnym szkoleniem aktorskim. Brał udział w wielu niezależnych produkcjach filmowych i projektach dubbingowych. Lubi podróżować i kobiece krągłości.
Anna Mikołajczyk-Kłębek – dziennikarka, animatorka kultury, społeczniczka, urodzona w Wyszkowie. Od 2015 r. prowadzi firmę „Róża Gruzji”, w ramach której podejmuje m.in. działania artystyczne i literackie w przestrzeni miejskiej Gminy Wyszków, animuje społeczność lokalną poprzez wykorzystanie wiedzy i kultury gruzińskiej oraz działania performatywne. Absolwetka kursów dot. dramy i teatru w pracy z osobami niepełnosprawnymi, teatru fizycznego oraz teatru ze społecznością w ramach projektu realizowanego przez Fundację DramaWay, absolwentka kursów dot. profilaktyki w szkołach i trzech części „Szkoły dla rodziców i wychowawców”. Współpracowała z Fundacją „Idzik” jako animator kultury (współtworzenie lokalnego miesięcznika dla młodzieży „Pomost”, organizacja spotkania z K. Zanussim), z Fundacją „Serce dla Gruzji” jako koordynator projektu taneczno-teatralnego w przestrzeni miejskiej Tbilisi i Aspindzy w Gruzji.
Jacek Kwiecień - absolwent Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Przed studiami brał udział w licznych festiwalach i warsztatach teatralnych dla młodzieży takich, jak Festiwal Gama w Kołobrzegu, Letnia Akcja Teatralna, Wyjątkowe Warsztaty Wokalne. Z dziećmi pracował już w okresie studiów m.in. jako animator na imprezach i festynach. Swoje pierwsze kroki na scenie stawiał w Salach Redutowych Teatru Wielkiego w spektaklu „Mandragora” w reżyserii Michała Znanieckiego. Po okresie studiów prowadził warsztaty teatralne dla uczniów III LO im. Generała Sowińskiego w Warszawie, a także przez rok współpracował z firmą Act'n'Play Drama, która organizowała zajęcia dramowe w szkołach podstawowych na terenie Warszawy. Od trzech lat na stałe związany jest z teatrem Kalliope, który gra edukacyjne spektakle dla dzieci w całej Polsce: "Puc, Bursztyn i goście", "W drodze na Olimp". W 2013 był asystentem reżysera i grał drugoplanową rolę w filmie fabularnym Kuby Polakowskiego pt. „Arbiter Uwagi”. Obecnie współpracuje z Teatrem Pierwsze Słyszę jako reżyser.
Teatr TATA - powstał kilkanaście lat temu w Krośnie niejako w opozycji do marazmu i otępienia myślowego, jakie panowało wówczas w życiu kulturalnym i społecznym tego miasta. Od początku grupa ta działała na zasadzie pospolitego ruszenia. Sama nazwa: TATA jako skrót: Teatr Amatorskich Tradycji Artystycznych. Pierwszą premierą był „Męski Łagier” wg tekstu radzieckiej dysydentki Ludmiły Pietruszewskiej. Przedstawienie pokazano podczas Krośnieńskich Spotkań Teatralnych. Spośród następnych realizacji największą popularnością cieszyły się: „Odyseja” na podstawie eposu Homera oraz „Persowie” wg Ajschylosa w adaptacji i inscenizacji Damiana Kierka. Oba spektakle, podobnie jak i kolejny „Ucieczka z Alcatraz”, w ciągu kilku lat zjeździły większość krajowych przeglądów i festiwali teatrów amatorskich, a także dając spektakle w wielu miastach kraju, zdobywając szereg laurów, ale i zbierając czasem cięgi, co było świadectwem zdecydowanej linii repertuarowej i charakteru artystycznego zespołu. Zdecydowanie największym sukcesem Teatru TATA było zdobycie nagrody za najlepsze współczesne odczytanie tematu antycznego na Międzynarodowym Festiwalu Dramaturgii Starożytnej w Kerczu na Krymie w 2001 r. Wkrótce potem członkowie zespołu rozjechali się po świecie, rozpoczynając nowe życie zawodowe i rodzinne. W sytuacji braku zainteresowania ze strony artystów, a także problemów organizacyjnych (nie działamy przy żadnej instytucji) i możliwości finansowych (za wszystko płacimy z własnej kieszeni) Teatr TATA bardziej „bywa” niż „jest”.
Teatr Pierwsze Słyszę - wywodzi się z warszawskiego Studia Aktorskiego przy Teatrze GO, założonego w 1996 roku przez Barbarę i Włodzimierza Gołaszewskich. Od 2000 roku Teatr GO działa pod egidą Fundacji Proscenium i ma swoją siedzibę na terenie Instytutu Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy. Fundacja od lat współpracuje z Instytutem i Association EURATOM realizując projekty łączące naukę i sztukę: 5 edycji „Instytutu meta-fizyki” i od 3 lat warsztaty „Sztuka nauki”. Do tej pory Teatr GO zrealizował 30 premier teatralnych, 14 premier Studia Aktorskiego, 14 plenerów twórczych, 6 Festiwali YAM (międzynarodowe meetingi młodych artystów) oraz wiele koncertów i wernisaży. Teatr wielokrotnie występował gościnnie m.in.w Niemczech, Algierii i Szwajcarii. Współpracowali z nami: prof. Józef Szajna, prof. Franciszek Starowieyski, Włodzimierz Nahorny, Henryk Bista,Teresa Lipowska, Jolanta Żółkowska, Cynthia Kaszyńska, Justyna Kulczycka, Anna Samusionek, Jerzy Turek, Adam Ferency. Teatr Pierwsze Słyszę to osoby, które tworzyły dawny zespół Studia Aktorskiego przy Teatrze GO, ale od roku stały się odrębną, artystycznie niezależną grupą teatralną, zapraszając do współdziałania osoby o podobnych zainteresowaniach. To przede wszystkim ekipa przyjaciół, których łączy wspólna pasja. W obecnym kształcie zespół zrealizował własnymi środkami spektakl „Animowanie” na podstawie noweli Waldemara Łysiaka, który swoją premierę miał na festiwalu Epizod w Krakowie.
Teatr Farsa - jest podmiotem artystycznym programu Komendy Głównej Policji "Profilaktyka a Ty"; powstał pod jego skrzydłami 3 lata temu. Celem działań grupy jest edukacja innych w zakresie profilaktyki uzależnień przez sztukę, jaką jest teatr. Członkami Farsy są nastolatkowie z Wyszkowa i okolic, uczący się w różnych szkołach, mający różne zainteresowania i zdolności. Regularnie co roku Teatr Farsa przygotowuje kolejne spektakle - zwykle autorskie - i prezentuje je dla szkół gimnazjalnych oraz średnich z powiatu wyszkowskiego. Do tej pory były to spektakle głównie profilaktyczne, ściśle związane z charakterem grupy. Spektakle tej grupy poruszały tematy takie jak wykluczenie, uzależnienie od alkoholu i narkotyków, cyberprzemoc, patologie społeczne i konflikty rodzinne. Teraz jednak Farsa zaczyna też przygodę z innymi gatunkami teatralnymi takimi jak komedia, kabaret czy farsa (żeby nie zostać gołosłownym w związku z nazwą). Teatr młody, dopiero się "rozkręca". Duże pokłady ambicji i uzdolnieni aktorzy są gwarancją sukcesywnej przyszłości.